شته سبز انار با نام علمي punicae Aphis از خانواده ی Aphididae مي باشد. این آفت از مهمترين آفت های انار مي باشد و فقط روی درخت انار فعاليت دارد. این آفت از قدیم درايران وجود داشته است و عمومی تریـن آفـت درختـان انـار محسـوب می شـود کـه در تمامی انارسـتان های کشــور وجــود دارد. ایــن آفــت زمســتان رابصــورت تخــم روی سرشــاخه های انــار ســپری کــرده و در بهــار بــا جمعیــت بســیار بالايی روی سرشــاخه ها و برگ هــا و حتــی گل هــای انــار ظاهــر می شــود.
جمعیــت ایــن آفــت بــا گــرم شــدن هــوا و فعــال شــدن دشــمنان طبیعــی کاســته می شــود.درصــورت زیــاد بـودن جمعیـت ایـن آفـت، ریـزش بیـش از انـدازه گل هـای اول فصـل مشـاهده می گــردد. عکس زیر جمعیت بالای شته انار در اول فصل روی برگ و گل را نشان می دهد.
اين آفت، زمستان را به صورت تخم روی سرشاخه های انار به سر می برد. بالاترین جمعيت این آفت، در فصل بهار مشاهده می شود و گاهی جمعیت این آفت تمام سرشاخه های جوان، گل و ميوه های تازه تشكيل شده را می پوشاند.
این آفت به تمام سرشاخه ها، سطح زيرين برگ ها، جوانه ها و گل های درخت حمله کرده و با تغذيه از شيره ی درخت، مواد چسبنده ای (عسلک) ترشح می کند و باعث عدم رشد سرشاخه ها، ريزش اغلب گل ها و ميوه های جوان می شود. تراکم و شدت خسارت به دليل گرمای هوا در تابستان كاهش یافته ولی در ماه های پاييز به دلیل کاهش دمای هوا افزایش می یابد؛ البته شدت خسارت در پاییز به مراتب از بهار، كمتر است.
عوامل كنترل كننده ی طبيعی بسيار فعال موجود در باغ های انار، مانند انواع كفشدوزک ها و شيرشته ها، به خوبی قادرند جمعيت اين آفت را كنترل كنند؛ بنابراین توصیه می شود برای حفظ تعادل طبيعی در باغ انار، از هرگونه سمپاشی جهت كنترل اين آفت جلوگیری شده و از روش های مدیریتی زیر برای جلوگیری از طغیان این آفت استفاده شود:
خودداری از كاشت متراكم و رعایت فواصل بین درختان
خودداری از آبياری بيش از حد درختان در بهار
تنک میوه: يكی از پناهگاه ها و محل تجمع شته ها، محل تماس میوه ها می باشد كه تنک كردن، اين مشكل را برطرف می كند
محلولپاشی كامل درختان انار و پاجوش های درختان آلوده با صابون گياهی حاوی روغن نارگيل، با غلظت 1/5 در هزار.
استفاده از ترکیب گیاهی و ارگانیک تنداکسیر غلظت مصرف آن ۱.۵ تا ۲ در هزار هست و به هیج وجه غلظت بالاتر اسنفاده نشود؛ چرا که موجب سوزندگی می شود
استفاده از کفشدوزک: کفشدوزک ها، هم در دوره لاروی و هم دردوره حشره کامل، با تغذیه از شته ها، موجب تعادل جمعیت انها می شود و از طغیان این حشرات مضر جلوگیری می کنند. این حشره زیبا وشکارگر در اکثر مناطق ایران به فعالیت می پردازد و با کنترل بیولوژیک آفات، فواید زیادی برای سلامت محیط زیست به همراه دارد. حشرات شکارگر با تغذیه از حشرات مضر از طغیان آنها جلوگیری می کنند و به این وسیله مصرف سموم راکه هم برای انسان و هم محیط زیست خطرناک است راکاهش می دهند و گاهی به حداقل می رسانند.
نکته: برگ های تازه پاجوش های درخت انار، بهترین غذا برای شته سبز هستند؛ لذا تا زمانیکه تراکم شته ها خیلی بالاست، به هیچ عنوان پاجوش ها را از بین نبرید و
حذف پاجوش ها را به بعد از فروکش کردن طغیان شته ها موکول نمائید. در عکس زیر نمایی از لارو کفشـدوزک در حال تغذیه از شـته انار رامشاهده میفرمایید.
