یک پژوهشگر گفت: زنبورهای هابر و براکون با فلج نمودن سیستم عصبی لاروها و تخم ریزی در درون آنها به طور طبیعی باعث از بین بردن لاروها در مزارع می شوند.
به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه کرمانشاه و به نقل از پرتال پژوهش و فناوری کرمانشاه، فاطمه جهان آرا اظهار داشت: زنبور براکون از خانواده Braconidae، زیر خانوادهBraconinae و از جنس BraconHabrobracon می باشد.
وی در ادامه بیان داشت: این جنس به همراه دو جنس Opius و Apantesبزرگ ترین جنس های این خانواده از نظر تعداد گونه می باشد که خانواده Braconidae در حدود 15 هزار گونه با ارزش از نظر کنترل طبیعی و کنترل بیولوژیک را دارا می باشد.
وی تصریح کرد: اعضای این خانواده رو، داخل و یا نزدیک میزبان هایشان تخم ریزی می کنند و می توانند به مراحل مختلف زیستی میزبان هایش شامل؛ تخم، لارو، شفیره و حشرات کامل حمله کنند.
وی گفت: این حشرات هم به صورت پارازیت داخلی و هم به صورت پارازیت خارجی عمل می کنند و میزبان هایشان را از بین می برند.
جهان آرا افزود: این زیر خانواده اغلب لاروهای حشرات با دگر دیسی کامل را مورد حمله قرار می دهند و میربان های آنها معمولا لارو پروانه ها، سخت بالپوشان، دوبالان و زنبور های دسته Symphyta می باشند.
وی بیان نمود: زنبورهای این زیر خانواده در دسته زنبور های Idiobiont ectoprasitoid جای دارند، به این مفهوم که تمام گونه های این زیر خانواده اکتو پارازیتوئید بوده و میزبان خود را قبل از تخم گذاری به صورت دائم فلج نموده و به عبارت دیگر تخم گذاری پارایتوئید های خارجی دو مرحله ای است؛ یکی تزریق زهر و دیگری تخم گذاری است.
وی زنبورهای جنس ((Bracon را شامل گونه های متعددی برشمرد که مهم ترین آنها را B-brevicornis، B.hebetor و B.greeni دانست.
این پژوهشگر در خصوص زنبور هابر گفت: این زنبور قهوه ای تیره تا روشن بوده و زنبور های زمستان گذران که در ابتدای فصل زراعی ظاهر می شوند نسبتا" تیره می باشد و پاهایشان معمولا" نسبت به قسمت های دیگر بدن روشن تر می باشد و دو شکل جنسی بارزی بین زنبور نر و ماده مشاهده می شود به این مفهوم که زنبور های نر و ماده از لحاظ شکل ظاهری با هم تفاوت دارند به طوری که ماده ها تخم ریز باریک و بلند و تیره رنگی به طول 7/0 – 8/0 میلیمتر در انتهای شکم دارند و شکم ماده ها متورم تر از نرها می باشد و نرها معمولا" کوچکتر و شکم باریک تری نسبت به ماده ها دارند و تعداد بند شاخک هایشان در زنبور های نر 21 عدد و در ماده ها 16 عدد می باشد.
وی درباره زنبورهای براکون نیز اظهارداشت: این گونه نیز به طور طبیعی در مزارعی که کمتر دستخوش سمپاشی قرار گرفته اند یافت می شوند و لارو پروانه ها را پارازیت می نمایند که این امر موجب کنترل آفات بسیاری در اثر فعالیت زنبور ها می شود.
وی در ادامه افزود: حشرات ماده زنبور براکون هنگام پارازیت نمودن لارو، ابتدا تخم ریز خود را وارد بدن لارو نموده و با تزریق زهر در ناحیه سیستم عصبی باعث فلج شدن لارو می گردند سپس لاروها یی که فلج شده اند به صورت زنده ولی غیر متحرک تا مدت ها زنده می مانند ولی دگرزیستی آنها متوقف می شود وتا توقف پوست اندازی میزبان باعث جلوگیری از طرد شدن تخم ها و لاروپارازیت می شوند.
وی تصریح کرد: زنبورها ی ماده بعد از فلج کردن میزبان روی بدن آنها تخم گذاری می کنند و تخم ها پس از یک تا دو روز تفریح شده و لاروها ی زنبور شروع به تغذیه از محتویات داخل بدن میزبان می نمایند و پس از طی دوره لاروی که به مدت چهار تا سه روز به طول می انجامد لاروهای زنبور، میزبان را ترک کرده و در کنار میزبان تبدبل به شفیره می شوند که دوره شفیره گی نیز پنج تاچهار روز به طول می انجامد که پس از آن حشره بالغ داخل شفیره خارج می گردد.
وی گفت: مدت دوره زندگی زنبور از تخم تا شفیره بالغ یازده تا 9 روز است که پس از خروج زنبورهای بالغ از شفیره اغلب حدود دو تا یک روز طول می کشد تا زنبورهای ماده خارج شده، جفت گیری نموده و آماده تخم ریزی شوند.
وی طول عمر زنبور ماده جفت گیری کرده را 35 تا 20 روز و طول عمر زنبور های نر را حدود 10 تا5 روز برحسب شرایط متفاوت دانست.
وی تعداد تخم ریزی زنبور ماده متوسط روزانه 12 تا هشت عدد و گاهی اوقات از 25 تا15 عدد در روز عنوان نمود و بیان داشت: اکثر تخم ریزی های زنبور در 10 روز اول بعد از بارور شدن انجام می گیرد که تعداد کل تخم گذاشته شده توسط یک زنبور ماده حدود 150تا 100عدد می باشد.
