سوختگی نوك و حاشیه برگ ها نیز از علائم شوری در بافت های گیاهی می باشد. البته در وضعیت کمبود پتاسیم نیز حاشیه سوختگی برگ ها دیده می شود، با این تفاوت که در کمبود پتاسیم سوختگی حاشیه برگ قهوه ای رنگ می باشد. علائم برگی ابتدا در برگ های پیرترظاهر می شوند و از نوك برگ ها شروع گردیده و کم کم حاشیه ها را فرا می گیرد. سپس به طرف قسمت های داخلی برگ و رگبرگ میانی پیش می رود.
در اثر شوري نوك میوه ها سیاه شده و از آنجا شیره گیاهی تراوش می کند. آثار طولانی مدت شوری به صورت سیاه و خشک شدن کل میوه بروز می کند.
افزایش شوري در ناحیه ریشه درختان ممکن است سبب رشد ناکافی شاخه ها، آفتاب سوختگی و چروکیدگی مغز گردد.
سمیت عناصر سدیم و کلر در واقع تجمع یون های سدیم و کلر تا حد مسمویت گیاه است که می تواند در طی چندین سال اتفاق افتد. افزایش این عناصر در آب و خاك می تواند سبب تجمع یون در بافت های چوبی و در نهایت برگ ها شود. سوختگی حاشیه برگ ها اغلب در اثر افزایش کلر یا سدیم در بافت هاي برگ می باشد. تجمع یون های سدیم و کلر همچنین باعث کاهش تولید هورمون های ضروري گیاه و اختلالات تغذیه ای می گردد. در خصوص سمیت یون سدیم، هم جنبه شوری آن و هم تاثیر آن بر افزایش نسبت جذب مورد توجه می باشد. نسبت جذب سدیمی تاثیر بسزایی در تغییر نفوذپذیري سدیم خاك دارد. جهت بررسی تاثیر املاح خاك بر کاهش نفوذپذیری خاك باید اثرات متقابل مورد توجه قرار گیرد.
