عضو هیات علمی بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور اظهارداشت: امروزه مخاطرات استفاده از سموم شیمیایی بر همگان آشکار شده و برای کاهش این گونه مسائل زیست محیطی چاره‌ای جز به کارگیری روش‌های جایگزین و تلفیقی وجود ندارد.
وی تصریح کرد: در گلخانه‌ها، مزارع و باغات شمال و شمال غرب کشور، به علت شرایط مناسب اقلیمی (حرارت معتدل و رطوبت نسبی بالا) فعالیت حلزون‌ها و راب‌ها بسیار زیاد بوده و از آفات اصلی گیاهان زینتی و محصولات گلخانه‌ای، سبزیجات برگی و درختان مرکبات به شمار می‌آیند.
به گفته احمدی، این آفات، ضمن ایجاد خسارت کمی از طریق تغذیه از برگ، میوه، ساقه، گل و بذور، با ایجاد خوردگی روی محصولات، کیفیت آن را نیز پائین می‌آورند.
مسئول آزمایشگاه حلزون‌ها و راب‌های خسارت‌زای کشاورزی موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور افزود: به کارگیری سموم شیمیایی در دهه‌های گذشته به منظور حفظ محصول در مقابل گونه‌های آسیب رسان حلزون‌ها و راب‌ها به دلیل جلب اعتماد کشاورزان به طور مکرر مورد استفاده قرار گرفته است و سابقه کنترل شیمیایی این آفات در شمال و شمال غرب کشور، بیش از ۴۰ سال است که تاکنون استمرار داشته است.
به گفته وی، در این مدت با افزایش سطح زیر کشت و توسعه گلخانه‌ها، مزارع و باغات مرکبات، افزایش مصرف حلزون‌کش‌ها و رابکش‌ها را به دنبال داشته است.
وی ادامه داد: به طوری که آمارها نشان می دهد ۶۰ درصد از سموم مصرفی کشور در شمال و شمال غرب ایران مصرف شده که ۳۰ درصد بیش‌تر از سایر نقاط ایران است یعنی از مقدار سموم شیمیایی مصرفی تنها در استان مازندران، سالیانه بیش از ۷۰۰ تن حلزون و رابکش مورد مصرف قرار می‌گیرد که ۳۶ درصد سموم مورد استفاده را تشکیل می‌دهد.
احمدی افزود: کاربرد روزافزون و استفاده مداوم از این سموم موجب ایجاد مقاومت حلزون‌ها و راب‌ها، تاثیرات سوء آنها روی دشمنان طبیعی، دوام و پایداری آنها در محیط زیست و نهایت برهم خوردن تعادل اکوسیستم به نفع حلزون ها و راب های زیان آور شده است.
وی اظهارداشت: در چنین شرایطی استفاده از روش های مبارزه غیر شیمیایی و کنترل تلفیقی از جمله راه ها و شیوه های به روز و مناسبی است که برای کنترل عوامل خسارت زای گیاهی امری منطقی بوده است و در این راستا، به کارگیری نوار جدید مسی به علت ساده و کاربردی بودن آن می تواند ضمن کاهش مصرف سموم شیمیایی در کاهش آلودگی های زیست محیطی و آب های شرب زیرزمینی، حفظ دشمنان طبیعی، جلوگیری از برهم خوردن تعادل اکولوژیک به عنوان یک راهکار موثر باشد.
